Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

Γιορτάζεις (και) σήμερα

… Κι αν νομίζεις ότι σήμερα -του Αγίου Βαλεντίνου- ο ήλιος θα ανατείλει σε σχήμα καρδιάς, κάπου το έχεις χάσει και (ίσως να) έχεις χαθεί κάτω από όλα αυτά τα δώρα, τα περιτυλίγματα και τα λουλούδια που πηγαινοέρχονται, ανταλλάσσονται και ξεγυμνώνονται μπροστά στα μάτια των ανθρώπων.

Σήμερα γιορτάζουν οι ερωτευμένοι και μαζί τους οι ανθοπώλες. Και εντάξει, οι ανθοπώλες περιμένουν μέρες γιορτινές για να αυξήσουν τον τζίρο και να πουλήσουν ο,τι δεν πούλησαν την υπόλοιπη χρονιά … εσύ όμως, ο ερωτευμένος;

Ποια ανάγκη έχεις για να γιορτάζεις συγκεκριμένα σήμερα κάτι, το οποίο είναι από μόνο του τόσο διάχυτο και γιορτινό που θα έπρεπε να το κοινωνείς βιωματικά και να το αποθεώνεις κάθε μέρα του χρόνου-εφ’ όσον το νιώθεις, φυσικά.

Μου φαίνεται πως αμφιβάλλεις για το τι νιώθεις! Σε φαντάζομαι να θες τόσο πολύ να είσαι αποδεκτός από τους γύρω σου, που καταλήγεις να '' το χάνεις ’’ - να χάνεις τον εαυτό σου.

Σημεία των καιρών, θα μου πεις, όλες αυτά τα ξενόφερτα έθιμα και συνήθειες που σου χτυπάνε την πόρτα και πριν καλά-καλά το καταλάβεις έχουν κιόλας θρονιαστεί στον καναπέ του σπιτιού σου. Το προσπαθείς κι εσύ πολύ όμως για να κάνεις την (κατά τους αρχαίους) κινητήρια δύναμη του κόσμου ένα απλό event.

Σε προκαλώ να δεις όμως και την άλλη πλευρά αυτού του ‘’φαινομένου’’: άνοιξε για λίγο την τηλεόραση και δες το πανηγύρι που στήνεται. Εμπόριο και το συναίσθημα;! Πόσες φορές άραγε το ένιωσες και το κατάλαβες αυτό έτσι; Θέλω να περάσεις από την άλλη πλευρά για λίγο και να σκεφτείς (υποθετικά βρε παιδάκι μου) ότι δεν είσαι ερωτευμένος κατά καμία έννοια. Πώς θα ένιωθες; Όχι ιδιαίτερα όμορφα και ξεχωριστά, είναι το πιθανότερο! Σαν σήμερα κάθε χρονιά φέρονται στους μη-ερωτευμένους σαν άτομα με ειδικές (συναισθηματικές) ανάγκες!

Κι αν σου έλεγα ότι οι αυτοκτονίες αυτήν την ‘’άγια μέρα’’ κάνουν limit up, τι θα πεις; Μπορεί να μη σε νοιάζει ή να μην το σκέφτηκες ποτέ ή να είναι ψιλά γράμματα για σένα αυτά. Μπορεί απλά να έχεις εθιστεί να καταναλώνεις το κάθε τι που βλέπεις τριγύρω σου και να μην υπάρχει για σένα το ‘’γιατί’’.

Δεν ξέρω αν σε λυπάμαι … δεν ξέρω αν σε λυπάμαι πιο πολύ από τους υπαλλήλους του Δήμου που θα έχουν έξτρα δουλειά σήμερα. Δεν πιστεύω ότι θα το ήθελες.

Κλείσε για αρχή την t.v. αγαπημένε μου. Αν χρειαστεί, κλείσε και τα αυτιά σου! Άκου μόνο την καρδιά σου. Αυτό μετράει πιο πολύ. Και αν αγαπάς κάποιον, να του το λες πιο συχνά, με την πρώτη ευκαιρία γιατί αυτό είναι ένα αληθινό κι ανεκτίμητο δώρο που ούτε αγοράζεται, ούτε πουλιέται. Εγώ, αν θες να ξέρεις, προσπαθώ σε κάθε βήμα να θυμάμαι αυτό που με είχε προτρέψει ένας πολύ σοφός άνθρωπος : '’να είσαι ερωτευμένος με τη ζωή’’ …

Και σήμερα, θα στείλω λουλούδια στον εαυτό μου-έτσι για σπάσιμο-αλλά και επειδή πολύ με αγαπώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου